Własne ujęcie wody to duża wygoda i spore oszczędności. Zanim jednak będziesz mógł korzystać z tego dobrodziejstwa, musisz koniecznie wykonać fizyko-chemiczne badanie wody, które jednoznacznie określi jej zdatność do spożycia i pomoże podjąć ewentualne kroki zaradcze, jeśli pojawi się problem z jakością.
Nie każda woda nadaje się do picia
Woda ze studni głębinowej lub kopanej nie zawsze od razu nadaje się do celów spożywczych czy choćby użytkowych. Choć trudno to stwierdzić na pierwszy rzut oka, może być mocno zanieczyszczona. Największy problem to zazwyczaj niedozwolona liczba mikroorganizmów lub przekroczone stężenie niektórych substancji chemicznych, takich jak żelazo, mangan czy związki azotu.
Na czym polega badanie wody ze studni?
Wszystkie wymagania mikrobiologiczne, fizykochemiczne i organoleptyczne, które powinna spełniać woda przeznaczona do spożycia przez ludzi są dokładnie opisane w Rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 7 grudnia 2017 roku. Z pewnością warto zapoznać się z tym dokumentem.
Badanie wody ze studni opiera się przede wszystkim na przeprowadzeniu analiz laboratoryjnych pod kątem takich parametrów jak barwa, mętność, smak, zapach, odczyn pH, przewodność elektryczna, obecność jonów amonowych, azotanów, azotynów, żelaza, manganu, glinu, chloru wolnego, a także sumy chloranów i chlorynów. Sprawdź, jak usunąć nieprzyjemny zapach wody.
Dodatkowo wykonuje się także badanie mikrobiologiczne wody, które dostarcza informacji o stanie zasiedlenia ujęcia drobnoustrojami. Oznacza się w ten sposób bakterie wskaźnikowe. Ich obecność świadczy o występowaniu niepożądanych zjawisk w badanej studni. Wodę z przydomowego ujęcia bada się zazwyczaj pod kątem występowania bakterii z grupy coli, pałeczek Legionella, Escherichia coli, a także enterokoków kałowych i ogólnej ilości mikroorganizmów w 22°C po upływie 72 h.
Maksymalne stężenie substancji nieorganicznych w wodzie pitnej nie może przekraczać:
- 200 μg/l żelaza
- 50 μg/l manganu
- 0,50 μg/l jonów amonowych
- 50 mg/l azotanów
Ponadto w wodzie nie może być śladów obecności żadnych bakterii.
Ile kosztuje badanie wody?
Na cenę badania wody pitnej wpływa przede wszystkim zakres oznaczanych parametrów (mikrobiologicznych i fizykochemicznych). Zasada jest bardzo prosta – im większa liczba oznaczanych parametrów, tym całkowity koszt badania jest wyższy.
Podstawowe badanie wody obejmuje najczęściej ocenę kilkunastu wskaźników fizykochemicznych, o których była mowa wyżej. W kwestii wskaźników mikrobiologicznych zazwyczaj wystarcza oznaczenie obecność bakterii z grupy coli, Escherichia coli oraz enterokoków kałowych.
Jak często należy wykonywać badanie wody ze studni?
Częstotliwość wykonywania badań wody jest uzależniona od jej typu i klasyfikacji.
W przypadku prywatnych ujęć zasilających gospodarstwa domowe, zaleca się wykonywania badania po wykonaniu studni, a potem przynajmniej raz w roku. W ten sposób zyskujemy pewność, że woda jest bezpieczna dla zdrowia. Jednocześnie jakiekolwiek odstępstwa od normy (zazwyczaj organoleptyczne) zaobserwowane podczas użytkowania wody są sygnałem do wykonania powtórnej analizy.
Gdzie wykonać badanie wody?
Jakość, a tym samym przydatność do spożycia wody pitnej powinna być zawsze określona na podstawie wyników badań. Standardowa pełna analiza próbki wody do spożycia jest zazwyczaj dostępna w ciągu maksymalnie 48 godzin od momentu przyjęcia próbki w laboratorium.
Profesjonalne badanie można zlecić w laboratorium działającym przy terenowej stacji sanitarno-epidemiologicznej, w laboratorium działającym przy lokalnej uczelni wyższej lub w prywatnej placówce analitycznej.
Jak przygotować próbkę wody?
W przypadku samodzielnego poboru próbki do analizy, warto przygotować pojemnik służący do pobrania próby fizykochemicznej o pojemności około 1 l oraz pojemnik służący do wykonania próby mikrobiologicznej o pojemności około 0,5 l. Niezbędny będzie także środek do dezynfekcji w spray i jednorazowe rękawiczki.
Po przygotowaniu wszystkich potrzebnych przedmiotów, trzeba puścić zimną wodę z kranu przez mniej więcej 5 minut średnim strumieniem wody. Kolejny krok to dezynfekcja. Po tej czynności trzeba odczekać około 30 sekund i znów puścić wodę z kranu, tym razem na około 2 minuty. Dopiero wtedy można odkręcić butelkę i podłożyć pod strumień wody. Napełnia się ją stosunkowo wolnym strumieniem (aby nie było rozprysków) do samego końca naczynia, aby w środku nie utworzyły się pęcherzyki powietrza.